Πνευματικά Δικαιώματα

1. 1. Νόμος 2121/1993 «Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικάθέματα» (ΦΕΚ Α ́ 25/ 4.3.1993) Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Εκδίδομε τον ακόλουθο Νόμο που ψήφισε η Βουλή: ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ Ι∆ΙΟΚΤΗΣΙΑΣ Άρθρο 1 Πνευματική ιδιοκτησία1. Οι πνευματικοί δημιουργοί με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ’ αυτόπνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα, τοδικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα τηςπροστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα).2. Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξουσίες, που προβλέπονται στα άρθρα 3 και 4 τουπαρόντος νόμου. Άρθρο 2 Αντικείμενο του ∆ικαιώματος1. Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης, πουεκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, ιδίως τα γραπτά ή προφορικά κείμενα, οι μουσικέςσυνθέσεις, με κείμενο ή χωρίς, τα θεατρικά έργα, με μουσική ή χωρίς, οι χορογραφίες και οιπαντομίμες, τα οπτικοακουστικά έργα, τα έργα των εικαστικών τεχνών, στα οποίαπεριλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, τα χαρακτικά έργα και οιλιθογραφίες, τα αρχιτεκτονικά έργα, οι φωτογραφίες, τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών, οιεικονογραφήσεις, οι χάρτες, τα τρισδιάστατα έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία, τηντοπογραφία, την αρχιτεκτονική ή την επιστήμη.2. Νοούνται επίσης ως έργα οι μεταφράσεις, οι διασκευές, οι προσαρμογές και οι άλλεςμετατροπές έργων ή εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης, καθώς και οι συλλογές έργων ήσυλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων και στοιχείων, όπως οιεγκυκλοπαίδειες, και οι ανθολογίες (και οι βάσεις δεδομένων), εφόσον η επιλογή ή ηδιευθέτηση του περιεχομένου τους είναι πρωτότυπη. Η προστασία των έργων της παρούσαςπαραγράφου γίνεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων στα προϋπάρχοντα έργα, πουχρησιμοποιήθηκαν ως αντικείμενο των μετατροπών ή των συλλογών.[Οι λέξεις «και οι βάσεις δεδομένων» διεγράφησαν και ο σύνδεσμος «και» τέθηκε πριν από τηλέξη «οι ανθολογίες» με την παρ.2 άρθρ.7 Ν.2819/2000 Α 84/15.3.2000]2.α. Αντικείμενο προστασίας είναι και οι βάσεις δεδομένων οι οποίες λόγω της επιλογής ήδιευθέτησης του περιεχομένου τους αποτελούν πνευματικά δημιουργήματα.Η προστασία αυτή δεν εκτείνεται στο περιεχόμενο των βάσεων δεδομένων και δεν θίγεικανένα από τα δικαιώματα που υφίστανται στο περιεχόμενο αυτό. Ως βάση δεδομένωννοείται η συλλογή έργων , δεδομένων ή άλλων ανεξάρτητων στοιχείων , διευθετημένων κατάσυστηματικό ή μεθοδικό τρόπο και ατομικώς προσιτών με ηλεκτρονικά μέσα ή με άλλο τρόπο.[Η παρ.2α τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.1 του άρθρου 7 του Ν.2819/2000 ΦΕΚ Α84/15.3.2000]3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κεφαλαίου 7 του παρόντος νόμου, θεωρούνται ωςέργα λόγου προστατευόμενα κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας τα προγράμματαηλεκτρονικών υπολογιστών και το προπαρασκευαστικό υλικό του σχεδιασμού τους. Ηπροστασία παρέχεται σε κάθε μορφή έκφρασης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού
2. 2. υπολογιστή. Οι ιδέες και οι αρχές στις οποίες βασίζεται οποιοδήποτε στοιχείο προγράμματοςηλεκτρονικού υπολογιστή, περιλαμβανομένων και εκείνων στις οποίες βασίζονται τασυστήματα διασύνδεσής του, δεν

προστατεύονται κατά τον παρόντα νόμο πρωτότυποεφόσον είναι προσωπικό πνευματικό δημιούργημα του δημιουργού του.4. Η προστασία του παρόντος νόμου είναι ανεξάρτητη από την αξία και τον προορισμό τουέργου, καθώς και από το γεγονός ότι το έργο προστατεύεται ενδεχομένως και από άλλεςδιατάξεις.5. Η προστασία του παρόντος νόμου δεν εκτείνεται σε επίσημα κείμενα με τα οποίαεκφράζεται η άσκηση πολιτειακής αρμοδιότητας και ιδίως σε νομοθετικά, διοικητικά ήδικαστικά κείμενα, καθώς και στις εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης, στις ειδήσεις και στααπλά γεγονότα ή στοιχεία. Άρθρο 3 Το περιουσιακό ∆ικαίωμα1. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει στους δημιουργούς ιδίως την εξουσία (δικαίωμα) ναεπιτρέπουν ή να απαγορεύουν:α) Την εγγραφή και την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή των έργων τουςμε οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει.β) Τη μετάφραση των έργων τους.γ) Τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλες μετατροπές των έργων τους.δ) Όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα (αντίγραφα) των έργων τους, τη διανομή τουςστο κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμαδιανομής εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η πρώτη πώληση ή η με οποιονδήποτεάλλο τρόπο πρώτη μεταβίβαση της κυριότητας του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων εντός τηςΚοινότητας πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.ε) Την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό, όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα τωνέργων τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξηδιανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων. Τα δικαιώματα αυτά δεν εφαρμόζονται σε σχέσημε τα έργα αρχιτεκτονικής και τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών. Η εκμίσθωση και οδημόσιος δανεισμός νοούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην οδηγία 92/100 του Συμβουλίουτης 19ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕΕΚ αριθμ. Ι 346/61 27.11.1992).στ) Τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους.ζ) Τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργων τους στο κοινό με τη ραδιοφωνία και τηντηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους υλικούς αγωγούς ή μεοποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρων.η) Την παρουσίαση στο κοινό των έργων τους, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως ή με οποιονδήποτεάλλο τρόπο, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο κοινό κατά τρόπο ώστεοποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα έργα αυτά, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος. Ταδικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται με οποιαδήποτε πράξη παρουσίασης στο κοινό με τηνέννοια της παρούσας ρύθμισης.θ) Την εισαγωγή αντιτύπων των έργων τους που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τησυναίνεση του δημιουργού ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός τηςΕυρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής αντιτύπων στην Ελλάδα είχεσυμβατικά διατηρηθεί από τον δημιουργό. (άρθρα 2, 3 παρ. 1 και 3, 4 0δηγίας 2001/29 ΕΕΕΚαριθμ. L.167/10 22.6.2001).[Η παρ.1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρου 81 του Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α239/10.10.2002]2. ∆ημόσια θεωρείται κάθε χρήση ή εκτέλεση ή παρουσίαση του έργου, που κάνει το έργοπροσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσοκοινωνικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως από το αν τα πρόσωπα αυτού του ευρύτερου κύκλουβρίσκονται στον ίδιο ή σε διαφορετικούς χώρους.3. 0 δημιουργός βάσης δεδομένων έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει ή νααπαγορεύει: α) την προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή της βάσης δεδομένων με κάθε μέσοκαι μορφή, εν όλω ή

εν μέρει, β) τη μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και οποιαδήποτεάλλη μετατροπή της βάσης δεδομένων, γ) οποιαδήποτε μορφή διανομής της βάσηςδεδομένων ή αντιγράφων της στο κοινό.

3. 3. Η πρώτη πώληση αντιγράφου της βάσης δεδομένων στην Κοινότητα από το δικαιούχο, ή μετη συγκατάθεσή του, συνεπάγεται ανάλωση του δικαιώματος μεταπώλησης του εν λόγωαντιγράφου στην Κοινότητα. δ) οποιαδήποτε ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση της βάσηςδεδομένων στο κοινό, ε) οποιαδήποτε αναπαραγωγή, διανομή, ανακοίνωση, επίδειξη ήπαρουσίαση στο κοινό των αποτελεσμάτων των πράξεων που αναφέρονται στο στοιχείο β ́. ονόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων ή αντιγράφων της μπορεί να εκτελέσει χωρίς άδεια τουδημιουργού, οποιαδήποτε από τις παραπάνω πράξεις οι οποίες είναι αναγκαίες για τηνπρόσβαση στο περιεχόμενο της βάσης δεδομένων και την κανονική χρησιμοποίησή της. Στομέτρο που ο νόμιμος χρήστης δικαιούται να χρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων,η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για το τμήμα αυτό. Συμφωνίες αντίθετες προς τιςρυθμίσεις των δύο αμέσως προηγούμενων εδαφίων είναι άκυρες.» (άρθρα 5. 6 παρ. 1 και 15οδηγίας 96/9)[Η παρ.3 τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.3 του άρθρου 7 του Ν.2819/2000, Α84/15.3.2000]4. Αναπαραγωγή ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για ιδιωτικούς σκοπούς δεν επιτρέπεται.[Η παρ.4 τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.12 του άρθρου 81 του Ν.3057/2002, ΦΕΚ Α239/10.10.2002] Άρθρο 4 Το ηθικό ∆ικαίωμα1. Το ηθικό δικαίωμα δίνει στο δημιουργό ιδίως τις εξουσίες: α) της απόφασης για το χρόνο,τον τόπο και τον τρόπο κατά τους οποίους το έργο θα γίνει προσιτό στο κοινό (δημοσίευση),β) της αναγνώρισης της πατρότητάς του πάνω στο έργο και ειδικότερα την εξουσία νααπαιτεί, στο μέτρο του δυνατού, τη μνεία του ονόματός του στα αντίτυπα του έργου του και σεκάθε δημόσια χρήση του έργου του ή, αντίθετα, να κρατάει την ανωνυμία του ή ναχρησιμοποιεί ψευδώνυμο, γ) της απαγόρευσης κάθε παραμόρφωσης, περικοπής ή άλληςτροποποίησης του έργου του, καθώς και κάθε προσβολής του δημιουργού οφειλόμενης στιςσυνθήκες παρουσίασης του έργου στο κοινό, δ) της προσπέλασης στο έργο του, έστω και αντο περιουσιακό δικαίωμα στο έργο ή η κυριότητα στον υλικό φορέα του έργου ανήκει σεάλλον, οπότε η προσπέλαση πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο που προκαλεί τημικρότερη δυνατή ενόχληση στο δικαιούχο, ε) προκειμένου περί έργων λόγου ή επιστήμης,της υπαναχώρησης από συμβάσεις μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ήεκμετάλλευσής του ή άδειας εκμετάλλευσής του εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για τηνπροστασία της προσωπικότητάς του εξαιτίας μεταβολής στις πεποιθήσεις του ή στιςπεριστάσεις και με καταβολή αποζημίωσης στον αντισυμβαλλόμενο για τη θετική του ζημία.2. Στην τελευταία περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου, η υπαναχώρηση ενεργεί μετάτην καταβολή της αποζημίωσης. Αν μετά την υπαναχώρηση, ο δημιουργός αποφασίσει καιπάλι να προβεί σε μεταβίβαση ή εκμετάλλευση του έργου ή έργου παραπλήσιου, οφείλει κατάπροτεραιότητα να προσφέρει στον παλαιό αντισυμβαλλόμενό του τη δυνατότητα ναανακαταρτίσει την παλαιά σύμβαση με όρους όμοιους ή ανάλογους προς εκείνους πουίσχυαν κατά το χρόνο της υπαναχώρησης.3. Το ηθικό δικαίωμα είναι ανεξάρτητο από το περιουσιακό δικαίωμα και παραμένει στοδημιουργό ακόμα και μετά τη μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος. Άρθρο 5 ∆ικαίωμα παρακολούθησης1. Ο δημιουργός του πρωτοτύπου έργου τέχνης έχει δικαίωμα παρακολούθησης που είναι τοανεκχώρητο και αναπαλλοτρίωτο

μεταξύ ζώντων δικαίωμα είσπραξης ενός ποσοστού επί τουτιμήματος κάθε μεταπώλησης του εν λόγω έργου μετά την πρώτη μεταβίβασή του από τοδημιουργό ή για λογαριασμό του. Παραίτηση από το δικαίωμα παρακολούθησης δεν χωρεί.Το δικαίωμα αυτό ισχύει αποκλειστικά σε κάθε μεταπώληση στην οποία συμμετέχουν, ωςπωλητές, αγοραστές ή ενδιάμεσοι, επαγγελματίες της αγοράς έργων τέχνης, όπως οίκοιδημοπρασιών, γκαλερί έργων τέχνης και γενικά οποιοσδήποτε έμπορος έργων τέχνης. Τοποσοστό αυτό καταβάλλεται από τον πωλητή. Όταν συμπράττει και ενδιάμεσοςεπαγγελματίας της αγοράς έργων τέχνης, η ευθύνη για την καταβολή του ποσοστού βαρύνειαυτόν και τον πωλητή εις ολόκληρον. (άρθρο 1 παράγραφοι 1, 2 και 4 της Οδηγίας 2001/84).

4. 4. 2. Ως «πρωτότυπα έργα τέχνης» νοούνται τα έργα εικαστικών τεχνών, όπως οι πίνακες, τακολάζ, τα έργα ζωγραφικής, τα σχέδια, οι εικόνες χαρακτικής, χαλκογραφίες και λιθογραφίες,τα γλυπτά, τα εργόχειρα χαλιά τοίχου (ταπισερί), τα κεραμικά και έργα υαλουργίας και οιφωτογραφίες, εφόσον τα έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου από τον δημιουργό ήπρόκειται για αντίτυπα που θεωρούνται ως πρωτότυπα έργα τέχνης.Τα αντίτυπα έργων τέχνης, τα οποία έχουν δημιουργηθεί ή παραχθεί σε περιορισμένο αριθμόαπό τον ίδιο τον δημιουργό ή υπό την ευθύνη του, θεωρούνται ως «πρωτότυπα έργα τέχνης»για την εφαρμογή του δικαιώματος παρακολούθησης. Κατά κανόνα τα αντίτυπα αυτά πρέπεινα είναι αριθμημένα, να έχουν υπογραφεί ή να έχουν κατ’ άλλο τρόπο εγκριθεί από τονδημιουργό. (άρθρο 2 της Οδηγίας 2001/84).3. Το ποσοστό που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ορίζεται βάσει των ακόλουθωνσυντελεστών:α) 5% για το τμήμα της τιμής πώλησης έως 50.000,00 ευρώ.β) 3% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 50.000,01 έως 200.000,00 ευρώ.γ) 1% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 200.000,01 έως 350.000,00 ευρώ.δ) 0,5% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 350.000,01 έως 500.000,00 ευρώ.ε) 0,25% για το τμήμα της τιμής πώλησης που υπερβαίνει τα 500.000,00 ευρώ.Το συνολικό ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 12.500,00 ευρώ. (άρθρα 3 και 4της Οδηγίας 2001/84).4. Οι τιμές πώλησης που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο νοούνται προφόρων. (άρθρο 5 της Οδηγίας 2001/84).5. Το παραπάνω ποσοστό καταβάλλεται στον δημιουργό και μετά το θάνατό του στουςκληρονόμους ή άλλους αιτία θανάτου δικαιοδόχους του.6. Η διαχείριση και προστασία του δικαιώματος παρακολούθησης μπορεί να ανατεθεί σεοργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με απόφαση του ΥπουργείουΠολιτισμού, για την κατηγορία των έργων τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 2. (άρθρο 6της Οδηγίας 2001/84).7. Επί τριετία μετά τη μεταπώληση, οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισηςμπορούν να απαιτούν από οποιονδήποτε επαγγελματία της αγοράς έργων τέχνης πουμνημονεύεται στην παράγραφο 1, κάθε πληροφορία απαραίτητη για την καταβολή τουποσοστού που οφείλεται επί της μεταπώλησης. Το δικαίωμα συλλογής πληροφοριών έχει καιτο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. (άρθρο 9 της Οδηγίας 2001/84).8. Η διάρκεια προστασίας του δικαιώματος παρακολούθησης είναι αντίστοιχη με εκείνη πουπροβλέπεται στα άρθρα 29, 30, 31 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου αυτού. (άρθρο 8παράγραφος 1 της Οδηγίας 2001/84).9. Οι δημιουργοί που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών και οι δικαιοδόχοι τους απολαύουν τουδικαιώματος παρακολούθησης, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, εφόσον η νομοθεσία τηςχώρας της ιθαγένειας του δημιουργού ή του δικαιοδόχου του προστατεύει

το δικαίωμαπαρακολούθησης στη συγκεκριμένη χώρα υπέρ των Ελλήνων δημιουργών ή δημιουργώναπό άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και υπέρ των δικαιοδόχων τους. Τοδικαίωμα παρακολούθησης εφαρμόζεται και για τους δημιουργούς που δεν είναι υπήκοοικράτους – μέλους, αλλά έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. (άρθρο 7 παράγραφοι 1και 3 της Οδηγίας 2001/84).[Το άρθρο 5 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ)] ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ΕΥΤΕΡΟ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ Άρθρο 6 Αρχικός ∆ικαιούχος1. Ο δημιουργός ενός έργου είναι ο αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικούδικαιώματος επί του έργου.2. Τα δικαιώματα αποκτώνται πρωτογενώς χωρίς διατυπώσεις. Άρθρο 7

5. 5. Έργα συνεργασίας, συλλογικά και σύνθετα1. Έργα συνεργασίας θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με την άμεση σύμπραξη δύο ήπερισσότερων δημιουργών. Οι δημιουργοί ενός έργου, που είναι προϊόν συνεργασίας, είναι οιαρχικοί συνδικαιούχοι του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί του έργου. Αν δενσυμφωνήθηκε αλλιώς, το δικαίωμα ανήκει κατά ίσα μέρη στους συνδημιουργούς.2. Συλλογικά έργα θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με τις αυτοτελείς συμβολέςπερισσότερων δημιουργών κάτω από την πνευματική διεύθυνση και το συντονισμό ενόςφυσικού προσώπου. Το φυσικό αυτό πρόσωπο είναι ο αρχικός δικαιούχος του περιουσιακούκαι του ηθικού δικαιώματος επί του συλλογικού έργου. Οι δημιουργοί των επιμέρουςσυμβολών είναι αρχικοί δικαιούχοι του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί τωνσυμβολών τους, εφόσον αυτές είναι δεκτικές χωριστής εκμετάλλευσης.3. Όταν ένα έργο είναι σύνθετο, απαρτιζόμενο από τμήματα που έχουν δημιουργηθείχωριστά, οι δημιουργοί των τμημάτων αυτών είναι αρχικοί συνδικαιούχοι των δικαιωμάτων επίτου σύνθετου έργου και αποκλειστικοί αρχικοί δικαιούχοι των δικαιωμάτων του τμήματος, πουδημιούργησε ο καθένας εφόσον αυτό είναι δεκτικό χωριστής εκμετάλλευσης. Άρθρο 8 Έργα ΜισθωτώνΕπί έργων που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας, αρχικόςδικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος είναι ο δημιουργός. Αν δεν υπάρχειαντίθετη συμφωνία, στον εργοδότη μεταβιβάζονται αυτοδικαίως εκείνες μόνο οι εξουσίες απότο περιουσιακό δικαίωμα, που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης.Το περιουσιακό δικαίωμα επί των έργων που δημιουργήθηκαν από τους απασχολούμενουςμε οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο ∆ημόσιο η σε εκτέλεση του υπηρεσιακού τουςκαθήκοντος μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον εργοδότη, εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.[Το τελευταίο εδάφιο τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.17 του άρθρου 8 τουΝ.2557/1997,Α 271/24.12.1997] Άρθρο 9 Οπτικοακουστικά έργαΩς δημιουργός ενός οπτικοακουστικού έργου τεκμαίρεται ο σκηνοθέτης. Άρθρο 10 Τεκμήρια1. Τεκμαίρεται ως δημιουργός του έργου το πρόσωπο του οποίου το όνομα εμφανίζεται πάνωστον υλικό φορέα του έργου κατά τον τρόπο, που συνήθως χρησιμοποιείται για την ένδειξητου δημιουργού. Το ίδιο ισχύει και αν εμφανίζεται ψευδώνυμο εφόσον το ψευδώνυμο δεναφήνει αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του προσώπου.2. Τεκμαίρεται ως δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας σε συλλογικά έργα, σεπρογράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών ή σε οπτικοακουστικά έργα το φυσικό ή νομικόπρόσωπο, του οποίου το όνομα ή η επωνυμία εμφανίζεται πάνω στον υλικό φορέα του έργουκατά τον τρόπο, που συνήθως

χρησιμοποιείται για την ένδειξη του δικαιούχου.3. Η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται αναλόγως στους δικαιούχουςσυγγενικών δικαιωμάτων ως προς το προστατευόμενο αντικείμενό τους, καθώς και στουςκατασκευαστές βάσεων δεδομένων για το ειδικής φύσης δικαίωμά τους. (άρθρο 5 εδάφιο β ́της Οδηγίας 2004/48).4. Κατά των τεκμηρίων των προηγούμενων παραγράφων επιτρέπεται αντίθετη απόδειξη.[Η παράγραφος 3 τίθεται όπως αναριθμήθηκε ως παράγραφος 4 και η νέα παράγραφος 3τίθεται όπως προστέθηκε με το άρθρ.2 παρ.1 του Ν.3524/2007 ΦΕΚ Α 15/26.1.2007(εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/Ε] Άρθρο 11

6. 6. Αρχικοί δικαιούχοι κατά πλάσμα1. Λογίζεται έναντι των τρίτων ως αρχικός δικαιούχος του Περιουσιακού και του ηθικούδικαιώματος όποιος καθιστά νομίμως προσιτό στο κοινό έργο ανώνυμο ή με ψευδώνυμο.Μετά την εμφάνιση του πραγματικού δημιουργού του έργου, αυτός αποκτά τα παραπάνωδικαιώματα στην κατάσταση όπου βρίσκονται από τις ενέργειες του πλασματικού δικαιούχου.[Το πρώτο εδάφιο της παρ.1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.3 άρθρο 8 του2557/1997 Α 271/24.12.1997]2. Στην περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου το ηθικό δικαίωμα ανήκει στον κατάπλάσμα δικαιούχο κατά το μέτρο που δικαιολογείται από την ιδιότητά του αυτή.[Η αρχική παρ.2 καταργήθηκε, ενώ η παρ.3 τίθεται όπως αναριθμήθηκε σε 2 και τίθεται όπωςαντικαταστάθηκε με την παρ.4 άρθρ.8 Ν.2557/1997] ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ Άρθρο 12 Μεταβίβαση1. Το περιουσιακό δικαίωμα μπορεί να μεταβιβασθεί μεταξύ ζώντων ή αιτία θανάτου.2. Το ηθικό δικαίωμα είναι αμεταβίβαστο μεταξύ ζώντων. Μετά το θάνατο του δημιουργού, τοηθικό δικαίωμα περιέρχεται στους κληρονόμους του, που οφείλουν να το ασκούν σύμφωνα μετη θέληση του δημιουργού, εφόσον τέτοια θέληση έχει ρητά εκφρασθεί. Άρθρο 13 Συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης1. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να καταρτίζει συμβάσεις, με τις οποίες αναθέτει στονανασυμβαλλόμενο και αυτός αναλαμβάνει την υποχρέωση να ασκήσει εξουσίες, πουαπορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα (συμβάσεις εκμετάλλευσης).2. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να επιτρέπει σε κάποιον άλλον την άσκηση εξουσιών, πουαπορρέουν από το περιουσιακό του δικαίωμα (άδειες εκμετάλλευσης).3. Οι συμβάσεις και οι άδειες εκμετάλλευσης μπορεί να είναι αποκλειστικές ή μηαποκλειστικές. Οι αποκλειστικές συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης παρέχουν στοναντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις εξουσίες στις οποίες αναφέρεται η σύμβαση ή ηάδεια κατ’ αποκλεισμό οποιουδήποτε τρίτου. Οι μη αποκλειστικές συμβάσεις και άδειεςεκμετάλλευσης παρέχουν στον αντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις εξουσίες, στιςοποίες αναφέρεται η σύμβαση ή η άδεια παράλληλα προς το δημιουργό και άλλουςαντισυμβαλλόμενους. Όταν υπάρχει σύμβαση ή άδεια εκμετάλλευσης ο αντισυμβαλλόμενοςνομιμοποιείται, εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία να ζήσει, στο δικό του όνομα, τηδικαστική προστασία των εξουσιών, που ασκεί από παράνομες προσβολές τρίτων.4. Σε περίπτωση αμφιβολίας, η σύμβαση και η άδεια εκμετάλλευσης θεωρούνται μηαποκλειστικές.5. Η σύμβαση ή η άδεια δεν μπορεί ποτέ να περιλαμβάνει το σύνολο των μελλοντικών έργωντου δημιουργού και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται και σε τρόπους εκμετάλλευσηςπου δεν ήταν γνωστοί κατά το χρόνο της κατάρτισης των σχετικών δικαιοπραξιών.6. Τα δικαιώματα εκείνου

που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση ή που αποκτά τη δυνατότηταεκμετάλλευσης δεν μπορούν να μεταβιβασθούν μεταξύ ζώντων χωρίς τη συναίνεση τουδημιουργού. Άρθρο 14 Τύπος των δικαιοπραξιών∆ικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα, τηνανάθεση ή την άδεια εκμετάλλευσης και την άσκηση του ηθικού δικαιώματος είναι άκυρες ανδεν καταρτισθούν εγγράφως. Την ακυρότητα μπορεί να επικαλεσθεί μόνο ο πνευματικόςδημιουργός.

7. 7. Άρθρο 15 Έκταση της μεταβίβασης και των συμβάσεων και αδειών εκμετάλλευσης1. Η μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος και οι συμβάσεις εκμετάλλευσης ή άδειαςεκμετάλλευσης του δικαιώματος αυτού μπορούν να είναι περιορισμένες από την άποψη τωνεξουσιών, του σκοπού, της διάρκειας, της τοπικής ισχύος και της έκτασης ή των μέσωνεκμετάλλευσης.2. Αν δεν καθορίζεται η διάρκεια της μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή της άδειαςεκμετάλλευσης και αν κάτι διάφορο δεν προκύπτει από τα συναλλακτικά ήθη, η διάρκεια αυτήθεωρείται ότι περιορίζεται σε πέντε χρόνια.3. Αν δεν καθορίζεται η τοπική ισχύς της μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή της άδειαςεκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές ισχύουν στη χώρα όπου καταρτίσθηκαν.4. Αν δεν καθορίζεται η έκταση και τα μέσα εκμετάλλευσης για τα οποία γίνεται η μεταβίβασηή συμφωνείται η εκμετάλλευση ή η άδεια εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές αφορούν τηνέκταση και τα μέσα, που είναι αναγκαία για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης ή τηςάδειας.5. Σε κάθε περίπτωση μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ή παροχής αποκλειστικήςάδειας εκμετάλλευσης, εκείνος που αποκτά το δικαίωμα ή την άδεια είναι υποχρεωμένος,μέσα σε εύλογο χρόνο, να καταστήσει το έργο προσιτό στο κοινό με τον κατάλληλο τρόποεκμετάλλευσης. Άρθρο 16 Συναίνεση του δημιουργού ως άσκηση του ηθικού δικαιώματος.Η συναίνεση του δημιουργού για πράξεις ή παραλείψεις, που αλλιώς θα αποτελούσανπροσβολή του ηθικού δικαιώματος, αποτελεί τρόπο άσκησης του δικαιώματος αυτού καιδεσμεύει το δημιουργό. Άρθρο 17 Μεταβίβαση του υλικού φορέαΗ μεταβίβαση της κυριότητας του υλικού φορέα, όπου έχει ενσωματωθεί το έργο, σεπρωτότυπο ή αντίγραφο ή αντίτυπο, δεν επιφέρει μεταβίβαση του δικαιώματος πνευματικήςιδιοκτησίας και δεν παρέχει στο νέο κτήτορα εξουσίες εκμετάλλευσης του έργου, εκτός ανεγγράφως έχει συμφωνηθεί το αντίθετο ήδη με τον αρχικό δικαιούχο του περιουσιακούδικαιώματος. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ Άρθρο 18 Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση1. Με την επιφύλαξη των επόμενων παραγράφων επιτρέπεται, χωρίς την άδεια τουδημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή ενός έργου, που έχει νομίμως δημοσιευθείεφόσον η αναπαραγωγή γίνεται για ιδιωτική χρήση εκείνου που την κάνει. ∆εν αποτελείιδιωτική χρήση η χρήση στο πλαίσιο μιας επιχείρησης ή μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού.2. Η ελευθερία της αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση δεν ισχύει όταν με την αναπαραγωγήεμποδίζεται η κανονική εκμετάλλευση του έργου ή βλάπτονται τα νόμιμα συμφέροντα τωνδημιουργών και ιδίως: α) όταν αναπαράγεται αρχιτεκτονικό έργο σε μορφή κτιρίου ή άλληςπαρεμφερούς κατασκευής` β) όταν αναπαράγεται, με τεχνικά μέσα, έργο των εικαστικώντεχνών, που κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό ή η γραφική παράσταση μουσικού έργου.3. Εάν για την ελεύθερη αναπαραγωγή του έργου χρησιμοποιούνται τεχνικά μέσα, ήτοισυσκευές εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, συσκευές ή εξαρτήματα μη

8. 8. ενσωματωμένα ή ενσωματώσιμα στην κύρια μονάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών πουλειτουργούν σε συνάρτηση με αυτούς και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την ψηφιακήαντιγραφή ή για την ψηφιακή μετεγγραφή από ή προς αναλογικά μέσα (εξαιρουμένων τωνεκτυπωτών), μαγνητικές ταινίες ή άλλοι υλικοί φορείς πρόσφορoι για την αναπαραγωγή ήχουή εικόνας ή ήχου και εικόνας, συμπεριλαμβανομένων των υλικών φορέων ψηφιακήςαντιγραφής -όπως CD-RW, CD-R, φορητoί οπτικοί μαγνητικοί δίσκοι χωρητικότητας άνω των100 εκατομμυρίων ψηφίων (άνω των 100 Mbytes), αποθηκευτικά μέσα/δισκέτες κάτω των100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω των 100 Mbytes) – φωτοτυπικά μηχανήματα, χαρτίκατάλληλο για φωτοτυπίες, οφείλεται εύλογη αμοιβή στο δημιουργό του έργου και στους κατάτην παρούσα διάταξη δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων, εξαιρουμένων των προςεξαγωγή ειδών. Η αμοιβή ορίζεται σε 6% της αξίας των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ήήχου και εικόνας, συμπεριλαμβανομένων και των συσκευών ή εξαρτημάτων μηενσωματωμένων ή μη ενσωματώσιμων στην κύρια μονάδα του ηλεκτρονικού υπολογιστή(εκτός από σαρωτές), των μαγνητικών ταινιών ή άλλων υλικών φορέων πρόσφορων για τηναναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας καθώς και των υλικών φορέων ψηφιακήςαντιγραφής εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα/δισκέτες κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων(κάτω των 100 Mbytes) -και σε 4% της αξίας των φωτοτυπικών συσκευών, των σαρωτών, τουχαρτιού κατάλληλου για φωτοτυπίες και των αποθηκευτικών μέσων (δισκέτες) χωρητικότηταςκάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω των 100Mbytes). Σε κάθε περίπτωση ουπολογισμός της αξίας γίνεται κατά την εισαγωγή ή τη διάθεση από το εργοστάσιο. Η αμοιβήκαταβάλλεται από τους εισαγωγείς ή από τους παραγωγούς των αντικειμένων αυτών καισημειώνεται στο τιμολόγιο, εισπράττεται δε από οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης πουλειτουργούν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και καλύπτουν εν όλω ή εν μέρει τηνενδιαφερόμενη κατηγορία των δικαιούχων. Η αμοιβή που εισπράττεται από την εισαγωγή ήτην παραγωγή φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιού κατάλληλου για φωτοτυπίες,αποθηκευτικών μέσων (δισκετών) κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων και σαρωτών (4%)κατανέμεται εξ ημισείας μεταξύ των πνευματικών δημιουργών και των εκδοτών εντύπων. Ηαμοιβή που εισπράττεται από την εισαγωγή ή την παραγωγή των συσκευών εγγραφής καιυλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, των συσκευών και εξαρτημάτων μηενσωματωμένων στην κύρια μονάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών (6%), καθώς και των υλικώνφορέων ψηφιακής αντιγραφής εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα (δισκέτες) κάτω των 100εκατομμυρίων ψηφίων, κατανέμεται κατά 55% στους πνευματικούς δημιουργούς, 25% στουςερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες και 20% στους παραγωγούς γραμμένων μαγνητικώνταινιών ή άλλων γραμμένων υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας.[Η παρ.3 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002 (Α ́212)].Στην έννοια των «φωτοτυπικών μηχανημάτων ή συσκευών» συμπεριλαμβάνεται και κάθεπολυμηχάνημα το οποίο έχει τη δυνατότητα φωτοαντιγραφικής αναπαραγωγής.[Το τελευταίο εδάφιο τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.33α του άρθρου 10 τουΝ.3207/2003, ΦΕΚ Α ́ 302/24.12.2003].4. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης έχει το δικαίωμα να ζητήσει οποτεδήποτε απόοποιονδήποτε οφειλέτη, κοινοποιώντας του σχετική γραπτή πρόσκληση, να δηλώσειεγγράφως και υπευθύνως κατά το ν.1599/1986 προς τον

Οργανισμό ΠνευματικήςΙδιοκτησίας. α) τη συνολική αξία των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας,υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιούκατάλληλου για φωτοτυπίες, ηλεκτρονικών υπολογιστών ή άλλων τεχνικών μέσων τα οποίαχρησιμοποιούνται για την αναπαραγωγή έργου κατά τα ανωτέρω και τα οποία κατάπερίπτωση εισήγαγε ή διέθεσε καιβ) ότι αυτή είναι πράγματι η συνολική αξία χωρίς καμία απόκρυψη. Μέσα σε ένα (1) μήνα απότην κοινοποίηση της σχετικής πρόσκλησης ο οφειλέτης υποχρεούται να υποβάλει στονΟργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας την ως άνω υπεύθυνη δήλωση υπογραμμένη από τονίδια, όταν πρόκειται για ατομική επιχείρηση, ή από τον κατά τα Καταστατικό εκπρόσωπό του,όταν πρόκειται για εταιρεία.[Η φράση «ή επώλησε» του στοιχείου α ́, διαγράφηκε με την παρ.2 του άρθρου 14 τουΝ.3049/2002 (Α ́ 212)]5 Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν δικαιούνται να ζητήσουν από τον ίδιο οφειλέτητην υποβολή νέας υπεύθυνης δήλωσης πριν παρέλθουν έξι (6) τουλάχιστον μήνες από τηνυποβολή της αμέσως προηγούμενης.6. Αν ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής της υπεύθυνης δήλωσηςπου αναφέρεται παραπάνω, το μονομελές πρωτοδικείο, δικάζον κατά τη διαδικασία των

9. 9. ασφαλιστικών μέτρων, διατάσσει την άμεση εκ μέρους του κληθέντος υποβολή τηςυπεύθυνης δήλωσης με την «καταδίκη», σε κάθε περίπτωση μη συμμόρφωσής του,χρηματικής ποινής υπέρ του αιτούντος οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ενός (1.000.000)μέχρι δέκα (10.000.000) εκατομμυρίων δραχμών.[Η λέξη «απειλή» της παρ.6 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε από την λέξη «καταδίκη» με τηνπαρ.33α άρθρ.10 Ν.3207/2003,ΦΕΚ Α ́ 302/24.12.2003]7 Αν ο οφειλέτης, μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από τη δημοσίευση της παραπάνωαπόφασης, δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης, αίρεταιως προς αυτόν, ανεξάρτητα από κάθε άλλη κύρωση, ο χρονικός περιορισμός των έξι (6)μηνών, κατά τα ανωτέρω, και οποιοσδήποτε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης δικαιούταινα ζητήσει από αυτόν υποβολή υπεύθυνης δήλωσης κάθε μήνα. Στην περίπτωση αυτήεφαρμόζονται ως προς καθεμία υπεύθυνη δήλωση οι διατάξεις της αμέσως προηγούμενηςπαραγράφου.8. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, με δικές του δαπάνες, δικαιούται να ζητήσει τονέλεγχο της ακρίβειας του περιεχομένου οποιασδήποτε υπεύθυνης δήλωσης από έναν ορκωτόελεγκτή που ορίζεται από τον Οργανισμό Πνευματικής ιδιοκτησίας. Σε περίπτωση άρνησηςτου οφειλέτη να δεχθεί τον ανωτέρω έλεγχο, η διενέργειά του διατάσσεται από το μονομελέςπρωτοδικείο, σύμφωνα με όσα ορίζονται παραπάνω. Η εκάστοτε έκθεση του ορκωτούελεγκτή κατατίθεται στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και αντίγραφο αυτής δικαιούταινα λάβει κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης. Η διενέργεια νέου ελέγχου κατ’ αίτησηάλλων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης για την ίδια δήλωση αποκλείεται.9. Τα δικαιώματα των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης που αναφέρονται στιςπροηγούμενες παραγράφους έχουν κατ’ αλλήλων και όλες οι επιχειρήσεις που εισάγουν ήπαράγουν ή διαθέτουν [ή πωλούν] τεχνικά μέσα και υλικούς φορείς που υπόκεινται στηναμοιβή του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση διενέργειας ελέγχου από ορκωτό ελεγκτή, ησχετική δαπάνη βαρύνει την επιχείρηση που ζήτησε τη διενέργειά του.[Οι εντός [ ] λέξεις «ή πωλούν» διαγράφηκαν από την παρ.3 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002(Α ́ 212)]10. Σε περίπτωση κατά την οποίο για την καταβολή της εύλογης αμοιβής

επιλέγεται οεισαγωγέας, είτε πρόκειται για εισαγωγή είτε για ενδοκοινοτική απόκτηση των αναφερόμενωνστην παράγραφο 3 του άρθρου 18 του ν. 2121/1993 υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχουκαι εικόνας ή άλλων τεχνικών μέσων, η αμοιβή υπολογίζεται επί της αξίας που αναγράφεταιστο τιμολόγιο του ξένου οίκου, η δε προβλεπόμενη από το παρόν άρθρο σημείωση επί τουτιμολογίου γίνεται επί του τιμολογίου διάθεσης των εν λόγω υλικών φορέων και τεχνικώνμέσων και αναφέρει απλώς ότι στην τιμή διάθεσης περιλαμβάνεται και η υπολογισθείσα επίτης ανωτέρω αξίας αμοιβή της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν 2121/1993. Η αμοιβήκαθίσταται απαιτητή τρεις (3) μήνες από την εισαγωγή.[Οι παράγραφοι 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10 τίθενται όπως προστέθηκαν με την παρ. Ι του άρθρου 3του Ν. 2435/1996 (ΦΕΚ Α`189)].11. Όταν στην ίδια κατηγορία ή υποκατηγορία δικαιούχων υπάρχουν περισσότεροιοργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και η συμφωνία για τη μεταξύ τους κατανομή τουποσοστού της εύλογης αμοιβής δεν έχει επιτευχθεί μέχρι την 1η Απριλίου εκάστου έτους, ηκατανομή των ποσοστών της εύλογης αυτής αμοιβής στους οργανισμούς συλλογικήςδιαχείρισης της κάθε κατηγορίας ή υποκατηγορίας δικαιούχων, ο τρόπος είσπραξης καικαταβολής, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια καθορίζεται με απόφαση τουΟργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.). Η απόφαση του Ο.Π.Ι. διαμορφώνεταισύμφωνα με τις απόψεις των ενδιαφερόμενων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, την καλήπίστη, τα συναλλακτικά ήθη και τις ακολουθούμενες πρακτικές σε διεθνές και κοινοτικόεπίπεδο. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που δεν συμφωνούν με την απόφαση τουΟ.Π.Ι., μπορούν να ζητήσουν από το Μονομελές Πρωτοδικείο δικάζον κατά τη διαδικασία τωνασφαλιστικών μέτρων να καθορίσει άλλη κατανομή, οι οφειλέτες όμως υποχρεούνται νακαταβάλουν στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης την εύλογη αμοιβή με βάση τηναπόφαση του Ο.Π.Ι.. Η καταβολή αυτή συνεπάγεται την εξόφληση και ελευθέρωσή τους.[Η τελευταία παράγραφος 11 τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.5 του άρθρου 14 τουΝ.3049/2002 (Α ́ 212)] Άρθρο 19 Παράθεση αποσπασμάτων

10. 10. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παράθεση σύντομωναποσπασμάτων από έργο άλλου νομίμως δημοσιευμένου για την υποστήριξη της γνώμηςεκείνου που παραθέτει ή την κριτική της γνώμης του άλλου, εφόσον η παράθεση τωναποσπασμάτων αυτών είναι σύμφωνη προς τα χρηστά ήθη και η έκταση των αποσπασμάτωνδικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η παράθεση του αποσπάσματος πρέπει νασυνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη,εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή. Άρθρο 20 Σχολικά βιβλία και ανθολογίες1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή σεεκπαιδευτικά βιβλία, που χρησιμοποιούνται ως βιβλία διδασκαλίας για την πρωτοβάθμια καιδευτεροβάθμια εκπαίδευση εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας καιΘρησκευμάτων ή από άλλο αρμόδιο υπουργείο κατά το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα,έργων του λόγου ενός ή περισσότερων συγγραφέων νομίμως δημοσιευμένων, πουαποτελούν μικρό τμήμα της συνολικής δημιουργίας του καθενός από αυτούς.«Η ρύθμιση αυτήαφορά μόνο την έντυπη αναπαραγωγή.»[Το τελευταίο εδάφιο τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.12 του άρθρου 81 Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002].2. Μετά το θάνατο του δημιουργού, επιτρέπεται χωρίς την άδεια των δικαιοδόχων του καιχωρίς αμοιβή η

αναπαραγωγή σε ανθολογίες έργων του λόγου περισσότερων συγγραφέωννομίμως δημοσιευμένων, που αποτελούν μικρό τμήμα της συνολικής δημιουργίας τουκαθενός από αυτούς.3. Η αναπαραγωγή, όπως ορίζεται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν πρέπει ναεμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του έργου από το οποίο παίρνονται τα κείμενα καιπρέπει να συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και τουεκδότη, εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή. Άρθρο 21 Αναπαραγωγή για διδασκαλίαΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή άρθρωννομίμως δημοσιευμένων σε εφημερίδα ή σε περιοδικό, συντόμων αποσπασμάτων έργου ήτμημάτων συντόμου έργου ή έργου των εικαστικών τεχνών νομίμως δημοσιευμένου, εφόσονγίνεται αποκλειστικά για τη διδασκαλία ή τις εξετάσεις σε εκπαιδευτικό Ίδρυμα, στο μέτρο πουδικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό, είναι σύμφωνη με τα χρηστά ήθη και δενεμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση. Η αναπαραγωγή πρέπει να συνοδεύεται από τηνένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη, εφόσον τα ονόματααυτά εμφανίζονται στην πηγή. Άρθρο 22 Αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχείαΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή ενόςπρόσθετου αντιτύπου από μη κερδοσκοπικές βιβλιοθήκες ή αρχεία, που έχουν αντίτυπο τουέργου στη μόνιμη συλλογή τους, προκειμένου να διατηρήσουν το αντίτυπο αυτό ή να τομεταβιβάσουν σε άλλη, μη κερδοσκοπική, βιβλιοθήκη ή αρχείο. Η αναπαραγωγή επιτρέπεταιμόνο αν είναι αδύνατη η προμήθεια ενός τέτοιου αντίτυπου από την αγορά σε σύντομο χρόνοκαι με ευλόγους όρους. Άρθρο 23 Αναπαραγωγή κινηματογραφικών αρχείωνΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, με απόφαση του ΥπουργούΠολιτισμού, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας, η

11. 11. αναπαραγωγή κινηματογραφικής ταινίας με το σκοπό της διατήρησής της στο ΕθνικόΚινηματογραφικό Αρχείο, όταν ο δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας αρνιέταικαταχρηστικά να την επιτρέπει και εφόσον πρόκειται για έργο ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας. Άρθρο 24 Αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς ή διοικητικούςΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή έργου για ναχρησιμοποιηθεί σε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, στο μέτρο που δικαιολογείται από τονεπιδιωκόμενο σκοπό. Άρθρο 25 Χρήση για λόγους ενημέρωσης1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή στο μέτρο πουδικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό: α) η αναπαραγωγή και η διάδοση στο κοινό, γιαλόγους περιγραφής επίκαιρων γεγονότων με μέσα μαζικής επικοινωνίας έργων, πουβλέπονται ή ακούγονται κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου γεγονότος` β) η αναπαραγωγή και ηδιάδοση στο κοινό με μέσα μαζικής επικοινωνίας προς το σκοπό της ενημέρωσης επίεπίκαιρων γεγονότων πολιτικών λόγων, προσφωνήσεων, κηρυγμάτων, δικανικώναγορεύσεων ή άλλων έργων παρόμοιας φύσης, καθώς και περιλήψεων ή αποσπασμάτωναπό διαλέξεις, εφόσον τα έργα αυτά παρουσιάζονται δημόσια.2. Η αναπαραγωγή και η διάδοση στο κοινό πρέπει, όταν αυτό είναι δυνατό, να συνοδεύονταιαπό την ένδειξη της πηγής και του ονόματος του δημιουργού. Άρθρο 26 Χρήση εικόνων με έργα σε δημόσιους χώρουςΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η περιστασιακήαναπαραγωγή και διάδοση με μέσα μαζικής επικοινωνίας εικόνων με έργα αρχιτεκτονικής,εικαστικών

τεχνών, φωτογραφίας ή εφαρμοσμένων τεχνών, που βρίσκονται μονίμως σεδημόσιο χώρο. Άρθρο 27 ∆ημόσια παράσταση ή εκτέλεση σε ειδικές περιστάσειςΕπιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η δημόσια παράσταση ήεκτέλεση έργου: α) σε περίπτωση επίσημων τελετών, στο μέτρο που δικαιολογείται από τηφύση αυτών των τελετών` β) στο πλαίσιο της δραστηριότητας εκπαιδευτικών ιδρυμάτων απότο προσωπικό και τους μαθητές ή σπουδαστές του ιδρύματος εφόσον το κοινό απαρτίζεταιαποκλειστικά από αυτούς ή από τους γονείς των μαθητών ή σπουδαστών ή όσους έχουν τηνεπιμέλεια αυτών ή όσους συνδέονται άμεσα με τις δραστηριότητες του ιδρύματος. Άρθρο 28 Έκθεση και αναπαραγωγή εικαστικών έργων1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παρουσίαση στο κοινόέργων των εικαστικών τεχνών μέσα σε μουσεία, που έχουν την κυριότητα του υλικού φορέαόπου έχει ενσωματωθεί το έργο, ή στο πλαίσιο εκθέσεων, που οργανώνονται σε μουσεία.2. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παρουσίαση στο κοινόκαι η αναπαραγωγή σε καταλόγους έργου των εικαστικών τεχνών στο μέτρο που αυτό είναιαναγκαίο για τη διευκόλυνση της πώλησης του έργου.

12. 12. 3. Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων παραγράφων, η αναπαραγωγή επιτρέπεται μόνοεφόσον δεν παρεμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του έργου και δεν βλάπτει τα νόμιμασυμφέροντα του δημιουργού. Άρθρο 28Α Αναπαραγωγή προς όφελος τυφλών και κωφαλάλωνΕπιτρέπεται η αναπαραγωγή του έργου προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων προσώπων,για χρήσεις που συνδέονται άμεσα με την αναπηρία και δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα, στοβαθμό που απαιτείται λόγω της συγκεκριμένης αναπηρίας. Με απόφαση του ΥπουργούΠολιτισμού μπορούν να καθορισθούν οι όροι εφαρμογής της ρύθμισης, καθώς και ηεφαρμογή της σε άλλες κατηγορίες προσώπων με αναπηρίες. (άρθρο 5 παρ. 3 περίπτωση β`Οδηγίας 2001/29)[Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Γ τίθενται όπως προστέθηκαν με την παρ.2 του άρθρου 81 τουΝ.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002] Άρθρο 28Β Εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγήςΕξαιρούνται από το δικαίωμα αναπαραγωγής οι προσωρινές πράξεις αναπαραγωγής, οιοποίες είναι μεταβατικές ή παρεπόμενες και οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδεςτμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου, έχουν δε ως αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψουν: α) τηνεντός δικτύου μετάδοση μεταξύ τρίτων μέσω διαμεσολαβητή ή β) τη νόμιμη χρήση, ενόςέργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου, και οι οποίες δεν έχουν καμία ανεξάρτητηοικονομική σημασία. (άρθρο 5 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29)[Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Β τίθενται όπως προστέθηκαν με την παρ.2 του άρθρου 81 τουΝ.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002] Άρθρο 28Γ Ρήτρα γενικής εφαρμογής επί των περιορισμώνΟι περιορισμοί που προβλέπονται στο τέταρτο κεφάλαιο του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει,εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, οι οποίες δεν αντίκεινται στην κανονικήεκμετάλλευση του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου και δεν θίγουναδικαιολόγητα τα έννομα συμφέροντα του δικαιούχου. (άρθρο 5 παρ. 5 Οδηγίας 2001/29).[Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Β τίθενται όπως προστέθηκαν με την παρ.2 του άρθρου 81 τουΝ.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002] ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ∆ΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ Άρθρο 29 Η διάρκεια γενικώς1. Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετάτο θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του

έτους το οποίο έπεται τουθανάτου του δημιουργού.[Η παρ.1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.5 άρθρ.8 του Ν.2557/1997Α271/24.12.1997]2. Μετά τη λήξη της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, το ∆ημόσιο, εκπροσωπούμενοαπό τον Υπουργό Πολιτισμού, μπορεί να ασκεί τις εξουσίες αναγνώρισης της πατρότητας τουδημιουργού και τις εξουσίες προστασίας της ακεραιότητας του έργου που απορρέουν από τοηθικό δικαίωμα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 περιπτ. β` και γ` του παρόντος νόμου.

13. 13. Άρθρο 30 Έργα συνεργασίαςΓια τα έργα συνεργασίας η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του τελευταίου επιζώντοςδημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1ηΙανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του τελευταίου επιζώντος δημιουργού.[Το άρθρο 30 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.6 άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α271/24.12.1997] Άρθρο 31 Ειδική έναρξη της διάρκειας1. Για τα ανώνυμα ή ψευδώνυμα έργα η πνευματική ιδιοκτησία ∆ιαρκεί εβδομήντα (70) χρόνιααπό την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται εκείνου κατά το οποίο το έργο κατέστη νομίμωςπροσιτό στο κοινό, εκτός εάν, πριν από την πάροδο αυτής της χρονικής περιόδου, οδημιουργός αποκαλύπτει την ταυτότητά του ή το υιοθετηθέν από το δημιουργό ψευδώνυμοδεν αφήνει καμία αμφιβολία για την ταυτότητά του, οπότε εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες.2. Όταν ένα έργο δημοσιεύεται σε τόμους, τμήματα, τεύχη, αριθμούς ή επεισόδια και ηδιάρκεια προστασίας αρχίζει από τη στιγμή που το έργο κατέστη νομίμως προσιτό στο κοινό,ή διάρκεια προστασίας υπολογίζεται για κάθε μέρος χωριστά.3. Η διάρκεια προστασίας ενός οπτικοακουστικού έργου λήγει εβδομήντα (70) έτη μετά τοθάνατο του τελευταίου επιζώντος μεταξύ των ακόλουθων προσώπων: του κύριου σκηνοθέτη,του σεναριογράφου, του συγγραφέα διαλόγων και του συνθέτη μουσικής που γράφτηκε ειδικάγια να χρησιμοποιηθεί στο οπτικοακουστικό έργο.[Το άρθρο 31 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παρ.7 άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α271/24.12.1997] ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Α∆ΕΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ Άρθρο 32 Ποσοστιαία αμοιβή1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλλει ο αντισυμβαλλόμενος στο δημιουργό γιαδικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος ή εξουσιών απόαυτό, την ανάθεση άδεια εκμετάλλευσης, συμφωνείται υποχρεωτικά σε ορισμένο ποσοστό, τούψος του οποίου καθορίζεται ελεύθερα μεταξύ των μερών. Βάση για τον υπολογισμό τουποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμέναακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από τη δραστηριότητα τουαντισυμβαλλομένου και προέρχονται από την εκμετάλλευση, του έργου. Κατ’ εξαίρεση, ηαμοιβή μπορεί να υπολογίζεται σε ορισμένο ποσό στις ακόλουθες περιπτώσεις:α) η βάση υπολογισμού της ποσοστιαίας αμοιβής είναι πρακτικά αδύνατο να προσδιορισθεί ήελλείπουν τα μέσα ελέγχου για την εφαρμογή του ποσοστού. β) τα έξοδα που απαιτούνται γιατον υπολογισμό και τον έλεγχο είναι δυσανάλογα με την αμοιβή που πρόκειται να εισπραχτεί,γ) η φύση ή οι συνθήκες της εκμετάλλευσης καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του ποσοστού,ιδίως όταν η συμβολή του δημιουργού δεν αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του συνόλου τουπνευματικού δημιουργήματος ή όταν η χρήση του έργου έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα σεσχέση με το αντικείμενο της εκμετάλλευσης.2. Η υποχρεωτική συμφωνία της αμοιβής σε ποσοστό, που προβλέπεται στην προηγούμενηπαράγραφο, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον δεν υπάρχει ειδικότερη διάταξηστον παρόντα νόμο, και

δεν αφορά τα έργα που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεσησύμβασης εργασίας, τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και κάθε είδους διαφήμιση. Άρθρο 33

14. 14. Ρυθμίσεις για τη σύμβαση έντυπης έκδοσης και δικαιώματα μεταφραστή1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο δημιουργό για τηναναπαραγωγή και τη θέση σε κυκλοφορία του έργου ή αντιτύπων αυτού, συμφωνείται σεορισμένο ποσοστό επί της λιανικής τιμής πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. Ότανη σύμβαση έντυπης έκδοσης αφορά λογοτεχνικό έργο όπως διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα,ποίημα, δοκίμιο, κριτικό δοκίμιο, θεατρικό έργο, ταξιδιωτικό έργο, βιογραφία, που εκδίδεταιστην πρωτότυπη του γλώσσα με τη μορφή βιβλίου, εξαιρουμένων των βιβλίων τσέπης, ηαμοιβή που οφείλει να καταβάλλει ο εκδότης στο δημιουργό μετά την πώληση των χιλίων(1.000) αντιτύπων δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 10% επί της τιμής λιανικής πώλησηςόλων των πωλούμενων αντιτύπων.2. Κατ’ εξαίρεση της προηγούμενης παραγράφου η αμοιβή του δημιουργού μπορεί νασυμφωνηθεί σε ορισμένο ποσό στις εξής περιπτώσεις: α) συλλογικά έργα β) εγκυκλοπαίδειες,λεξικά, ανθολογίες έργων τρίτων γ) σχολικά βιβλία και βοηθήματα` δ) λευκώματα,ημερολόγια, ατζέντες, πρακτικοί οδηγοί, έντυπα παιχνίδια και εκπαιδευτικό υλικό όπωςχάρτες, άτλαντες ε) πρόλογοι, σχολιασμοί, εισαγωγές, παρουσιάσεις στ) εικονογραφήσεις καιφωτογραφικό υλικό έντυπων ειδήσεων` ζ) μη λογοτεχνικά εικονογραφημένα παιδικά βιβλία η)πολυτελείς εκδόσεις περιορισμένου αριθμού εντύπων` θ) περιοδικά, εφημερίδες.3. Εάν υπάρχουν περισσότεροι δημιουργοί, και η μεταξύ τους σχέση δεν έχει ρυθμιστείδιαφορετικά, η ποσοστιαία αμοιβή κατανέμεται σε αυτούς ανάλογα με την έκταση τηςσυμβολής του καθενός. Σε περίπτωση που ένας ή περισσότεροι δημιουργοί δενπροστατεύονται κατά τις διατάξεις των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας, οιπροστατευόμενοι δημιουργοί παίρνουν το ποσοστό αμοιβής που συμφωνήθηκε ή αυτό τοοποίο θα έπαιρναν κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, αν προστατεύονταν όλοι οιδημιουργοί.4. Σε περίπτωση εκμίσθωσης ή δανεισμού αντιτύπων από τρίτων, η αμοιβή για την παροχήτης αναγκαίας άδειας κατανέμεται σε ίσα μέρη ανάμεσα στο δημιουργό και τον εκδότη.5. Στις περιπτώσεις που αμοιβή του δημιουργού καθορίζεται σε ποσοστό επί της λιανικήςπώλησης, όλα τα αντίτυπα του έργου πρέπει να φέρουν την υπογραφή του συγγραφέα, εκτόςαν συμφωνηθεί άλλος τρόπος ελέγχου. Με προεδρικό διάταγμα, που θα εκδοθεί εντόςεξαμήνου από της ισχύος του παρόντος νόμου, ύστερα από πρόταση του ΥπουργούΠολιτισμού και έπειτα από ακροάσεις των ενδιαφερόμενων επαγγελματικών κλάδων, θακαθορισθεί άλλος τρόπος ελέγχου του αριθμού των πωλούμενων αντιτύπων.6. Η αμοιβή που οφείλει να καταβάλλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο μεταφραστή ενόςέργου για τη μετάφραση, την αναπαραγωγή και θέση σε κυκλοφορία του έργου, συμφωνείταισε ορισμένο ποσοστά επί της τιμής λιανικής πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. Οιδιατάξεις των παραγράφων 2, 4 και 5 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως.7. Το όνομα του μεταφραστή αναφέρεται υποχρεωτικά και με εμφανή τρόπο στη σελίδα τουκύριου τίτλου του βιβλίου. Μετά από συμφωνία με τον εκδότη, το όνομα του μεταφραστήμπορεί να αναφέρεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου. Άρθρο 34 Ρυθμίσεις για τη σύμβαση οπτικοακουστικής παραγωγής1. Στη σύμβαση για τη δημιουργία οπτικοακουστικού έργου ανάμεσα στον παραγωγό και τονπνευματικό

δημιουργό πρέπει να ορίζονται οι συγκεκριμένες εξουσίες από το περιουσιακόδικαίωμα που μεταβιβάζονται στον παραγωγό. Στην αντίθετη περίπτωση, η σύμβασηεπιφέρει μεταβίβαση στον παραγωγό εκείνων των εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα,που είναι αναγκαίες για την εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού έργου, σύμφωνα με τοσκοπό της σύμβασης. Το οπτικοακουστικό έργο θεωρείται περατωμένο όταν εγκριθεί από τονπνευματικό δημιουργό το πρότυπο παραγωγής αντιτύπων προς εκμετάλλευση. Για κάθεπαραμόρφωση, περικοπή ή άλλη τροποποίηση της οριστικής μορφής του οπτικοακουστικούέργου, όπως έχει εγκριθεί από τον πνευματικό δημιουργό, απαιτείται προηγούμενη άδειααυτού. Το ηθικό δικαίωμα των δημιουργών των επί μέρους συμβολών δεν μπορεί να ασκηθείπαρά μόνο σε σχέση με την οριστική μορφή του οπτικοακουστικού έργου, όπως έχει εγκριθείαπό τον πνευματικό δημιουργό.2. Στη σύμβαση ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί μέρους συμβολών,που ενσωματώθηκαν σε οπτικοακουστικό έργο, πρέπει να ορίζονται οι συγκεκριμένες

15. 15. εξουσίες από το περιουσιακό δικαίωμα, που μεταβιβάζονται στον παραγωγό. Στην αντίθετηπερίπτωση, η σύμβαση ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί μέρουςσυμβολών. εκτός των μουσικοσυνθετών και των στιχουργών, επιφέρει μεταβίβαση στονπαραγωγό εκείνων των εξουσιών, που είναι αναγκαίες για την εκμετάλλευση τουοπτικοακουστικού έργου σύμφωνα με το σκοπό της σύμβασης. Το περιουσιακό δικαίωμα σεσχέση με άλλες χρήσεις των συμβολών παραμένει στους δημιουργούς, εφόσον οι συμβολέςαυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανεξάρτητα από το οπτικοακουστικό έργο.Ως δημιουργοί των επί μέρους συμβολών θεωρούνται ιδίως ο σεναριογράφος, ο συγγραφέαςδιαλόγων, ο συνθέτης μουσικής, ο διευθυντής φωτογραφίας, ο σκηνογράφος, οενδυματολόγος, ο ηχολήπτης και ο επεξεργαστής τελικής σύνθεσης (Μοντέρ).[Το τελευταίο εδάφιο τίθεται όπως προστέθηκε με την παρ.20 του άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α271/24.12.1997].3. Ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί το δικαίωμα χωριστής αμοιβής για κάθε τρόποεκμετάλλευσης του οπτικοακουστικού έργου. Η αμοιβή αυτή καθορίζεται σε ορισμένοποσοστό, το ύψος του οποίου συμφωνείται στη σχετική σύμβαση. Βάση για τον υπολογισμότου ποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμέναακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από την εκμετάλλευση τουοπτικοακουστικού έργου. Ο παραγωγός του οπτικοακουστικού έργου υποχρεούται μια φοράτο χρόνο να παρέχει εγγράφως στον πνευματικό δημιουργό κάθε πληροφορία, που αφοράτην εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού έργου, επιδεικνύοντάς του όλα τα σχετικά έγγραφα.Από τη ρύθμιση της παρούσας παραγράφου εξαιρούνται οι διαφημιστικές ταινίες μικρούμήκους.4. Στην περίπτωση εκμίσθωσης υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και εικόνας πάνω στουςοποίους έχει εγγραφεί οπτικοακουστικό έργο, ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί πάντοτε τοδικαίωμα εύλογης αμοιβής για την εκμίσθωση. Η ρύθμιση εφαρμόζεται και στην περίπτωσηεκμίσθωσης υλικών φορέων ήχου. Άρθρο 35 Ρυθμίσεις για τη ραδιοφωνική και τηλεοπτική μετάδοση1. Εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία σε περίπτωση επανάληψης της μετάδοσης ενόςέργου από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση δεν χρειάζεται άλλη συναίνεση του δημιουργούπέρα από την αρχική, ο ραδιοτηλεοπτικός όμως οργανισμός υποχρεούται να καταβάλειπρόσθετη αμοιβή στο δημιουργό που ορίζεται για

την πρώτη επανάληψη σε ποσοστότουλάχιστον 50% του ποσού που αρχικά συμφωνήθηκε και για κάθε επόμενη σε ποσοστό20%. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει στις σχέσεις των οργανισμώνσυλλογικής διαχείρισης με τους χρήστες που ρυθμίζονται στο άρθρο 56 του παρόντος νόμου.2. Η σύμβαση ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής μετάδοσης, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία,δεν δίνει στον αντισυμβαλλόμενο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό την εξουσία να επιτρέψει σετρίτους τη μετάδοση ή αναμετάδοση του έργου στο κοινό με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή μευλικούς αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ήμέσω δορυφόρων.3. Η παρουσίαση έργου στο κοινό μέσω δορυφόρου συντελείται αποκλειστικά στο Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο έδαφος του οποίου, κάτω από τον έλεγχο και τηνευθύνη του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, τα σήματα που περιέχουν προγράμματαεισάγονται σε μια αδιάκοπη αλυσίδα μετάδοσης προς το δορυφόρο και από εκεί προς τοέδαφος. Εάν τα σήματα που περιέχουν προγράμματα έχουν κωδικοποιημένη μορφή, τότευπάρχει παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου, εφόσον τίθενται στη διάθεση του κοινούαπό το ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ή με τη συγκατάθεσή του τα μέσα για τηναποκωδικοποίηση του προγράμματος. Σε περίπτωση που η παρουσίαση στο κοινό μέσωδορυφόρου τελείται σε μη κοινοτικό κράτος, το οποίο δεν παρέχει επίπεδο προστασίας πουπροβλέπεται δυνάμει του νόμου αυτού, όπως τροποποιείται με τον παρόντα νόμο, ισχύουν ταεξής: ι) εάν τα σήματα που περιέχουν προγράμματα εκπέμπονται στο δορυφόρο από σταθμόμετάδοσης προς δορυφόρο που ευρίσκεται σε ένα Κράτος-Μέλος, η πράξη παρουσίασης στοκοινά μέσω δορυφόρου θεωρείται ότι έχει τελεστεί στο εν λόγω Κράτος-Μέλος και ταδικαιώματα μπορούν να ασκηθούν κατά του προσώπου που θέτει σε λειτουργία το σταθμόμετάδοσης προς δορυφόρο, ιι) εάν δεν χρησιμοποιείται σταθμός μετάδοσης προς δορυφόροπου ευρίσκεται σε Κράτος-Μέλος, αλλά την πράξη παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου